Historia miasta | Penzion Zlobice u Kroměříže, ubytování – Wellness penzion a restaurace Zlobice u Kroměříže

Pokaż podstrony

Pierwsze pisemne wzmianki o Kromieryżu pojawiają się około roku 1107. Pierwotnie była to osada handlowa przy brodzie na rzece Morawę. Leżała na skrzyżowaniu dwóch ważnych szlaków handlowych, bursztynowego i solnego Osadę handlową kupił biskup ołomuniecki Jan II od księcia przemyślidowskiego Otta Czarnego za 300 grzywien srebra. W roku 1260 wioska stała się miastem. W tym samym roku biskup Bruno ze Schauenburku, właściciel miasta, rozpoczął przebudowę pierwotnego romańskiego dworu na gotycki zamek. Dwa lata później założył kościół św. Maurycego z kapitułą i rozpoczął przebudowę kościoła farnego Najświętszej Maryi Panny. Miasto zostało otoczone murami z trzema bramami: Kowalską, Wodną i Młyńską. Kolejnym właścicielem Kromieryża został biskup Dietrich, który w roku 1290 nadał prawa miejskie, prawo targowe, prawo mili, prawo browarskie i celne.

Z Kromieryża pochodziło wielu uczonych tamtych czasów, takich jak Jan Milicz z Kromieryża, duchowny, kaznodzieja i poprzednik Jana Husa; Jan ze Środy, królewski kanclerz, uczony i założyciel wielu cechów czy Mikołaj z Kromieryża, notariusz kancelarii królewskiej, który prowadził praskie skryptorium. W okresie husytyzmu miasto ucierpiało w wyniku długich walk. W roku 1470 ustanowiono tu węgierski garnizon i zastawiono Kromieryż panom z Šternberka. W roku 1509 biskup Stanisław Thurzo zaprosił do Kromieryża króla Władysława II, który zobaczył tu piękny ogród. Pierwotnie był to tylko ogród ziołowo-kwiatowy pod zamkiem na terenie sąsiadującym z rzeką Morawą. Od XV wieku zmieniało się jego przeznaczenie i wygląd, a w XVII wieku został przebudowany na ogród barokowy jako przedłużenie pałacu do schodów przy rzece (Ogród Zamkowy).

Podczas wojny trzydziestoletniej miasto zostało częściowo zniszczone. W latach 1643 i 1645 rozpoczęło się oblężenie miasta przez Szwedów. Zburzone zostały mury miejskie i Brama Kowalska. W pożarze zniszczeniu uległa Brama Wodna, ulica Ztracená oraz pałac. Z wcześniejszych 4 tysięcy mieszkańców ocalało tylko 900, z 244 mieszczańskich domów zachowało się 69. W dwa lata później miasto nawiedziła epidemia dżumy, w której zmarło kolejne 1 200 ludzi. Odnowiciel, biskup Karol Liechtenstein-Kastelkorn, wybudował w Kromieryżu w roku 1665 biskupią mennicę. Rozpoczęła się budowa barokowego Ogrodu Zamkowego. Trwała ona dziesięć lat. Kazał także wyremontować pałac w stylu wczesnego baroku. W roku 1680 miasto ponownie nawiedziła epidemia dżumy.

W roku 1725 wybudowano figurę Świętej Trójcy na Zelenym ryku (obecnie Riegrovo náměstí). Wybudowano także barokową fontannę na Placu Masaryka (Masarykovo náměstí) oraz kościół św. Jana Chrzciciela. Pałac wybudowany i urządzony przez biskupa Liechtensteina stał się koroną miasta, które pod jego rządami uzyskało naprawdę książęcy wygląd. W roku 1752 w mieście ponownie wybuchł pożar. Ucierpiał w nim częściowo także pałac. W remoncie brali udział liczni zagraniczni artyści i budowniczowie. W kolejnym okresie do połowy XIX wieku rozbudowywany, przebudowywany i urządzany był Ogród Zamkowy, który stał się jednym z najcenniejszych europejskich parków krajobrazowych.

W roku 1805 Kromieryż został zajęty przez wojsko napoleońskie. Dziesięć lat później rozpoczęto budowę mostu przez Morawę. W roku 1848, by zapewnić bezpieczeństwo rodzinie cesarskiej, przeniesiono z Wiednia do Kromieryża Cesarski Sejm Ustawodawczy ruchu rewolucyjnego. Miasto musiało przygotować się do tego wydarzenia – zbudowano nowe oświetlenie, linię telegraficzną, porządku na ulicach strzegła Gwardia Narodowa. Trzeba było zapewnić zakwaterowanie dla ważnych posłów, takich jak F. Palacký, K. H. Borovský, J. K. Tyl, F. L. Rieger. Osoby te zostały upamiętnione na tablicach pamiątkowych umieszczonych na budynkach, w których mieszkały. Sejm rozpoczął się 22 listopada 1848 i obradował w sprawie nowej konstytucji. Sejm został zakończony po nocnym zajęciu miasta w nocy z 6 na 7 marca.

Pod koniec II wojny światowej armie radziecka i rumuńska zaczęły wyzwalać miasta spod władzy faszystów. Pierwszą wyzwoloną miejscowością w okolicy Kromieryża były Jestřabice, co miało miejsce 29 kwietnia 1945. 1 maja wyzwolone zostały Střílky, Morkovice, Pornice, Slížany. 4 maja rozpoczęło się wyzwolenie Kromieryża. Wieczorem wyzwolono prawobrzeżną część miasta. O godzinie ósmej wieczorem Niemcy podpalili granatem wieżę pałacową, jednak ogień udało się niemal natychmiast ugasić, co pozwoliło uniknąć dużych szkód. Pierwsi żołnierze radzieccy przyjechali do Kromieryża 7 maja 1945.

W roku 1997 Kromieryż został ogłoszony najpiękniejszym miastem historycznym. W czerwcu tego samego roku część miasta została zalana przez „powódź stulecia”. W roku 1995 ogrody oraz pałac w Kromieryżu zostały uznane za Narodowe Zabytki Kultury Republiki Czeskiej, a w grudniu 1998 wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Kromieryż jest czasem nazywany „Hanackimi Atenami“, ponieważ stanowi centrum kultury, sztuki, zabytków historycznych. W mieście co roku odbywają się festiwale muzyczne, wystawy, konferencje naukowe, sympozja i kongresy.